کاربرد سوئیچ لایه 3
دو سال پیش در یکی از پروژه‌های شرکت نیاز به داشتن مسیریابی داشتیم که بتواند تا 5 گیگابیت در ثانیه ترافیک را مسیریابی کند. آپلینکی که در اختیار ما قرار داده شده بود از نوع اترنت 10 گیگا بیت در ثانیه بود. پس این مسیریاب باید پورت اترنت 10 گیگ می‌داشت. نیاز دیگری که ما در این پروژه داشتیم policy based routing بود. (ما نیاز داشتیم که بتوانیم مسیریابی را بر اساس آدرس مبدا بسته‌ها نیز انجام دهیم)
از بین مسیریابهای سیسکو به نظر مناسبترین گزینه مسیریابهای سری 7600 بودند. اما یک انتخاب ارزانتر و مناسبتر استفاده از سوئیچ لایه 3 بود.
ما برای این کار از یک سوئیچ لایه 3 سری 3750X سیسکو استفاده کردیم. امکان فعال کردن سه نوع Feature Set زیر بر روی این سوئیچها وجود دارد:
- LAN Base
- IP Base
- IP Services
هر feature set دارای قابلیتها و ویژگیهای متفاوتی می‌باشد و برای فعال کردن هر یک باید License مربوط به آن را خریداری کرد.
ما از بین این سه دسته برای داشتن امکانات مسیریابی بیشتر از جمله policy based routing از feature set نوع IP Services که در واقع شبیه ترین نوع به مسیریاب است استفاده کردیم
سوالی که ممکن است پیش بیاید این است که چرا همیشه از سوئیچ لایه 3 به جای مسیریاب استفاده نکنیم؟
محدودیتهای سوئیچهای لایه 3
سوئیچ لایه 3 در مقایسه با مسیریاب همچنان محدودیتهایی را دارد. از جمله آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- عدم توانایی در انجام NAT
- عدم پشتیبانی از NetFlow (برای استفاده از NetFlow در سری 3750X نیاز به ماژول C3KX-SM-10G خواهید داشت)
- عدم پشتیبانی از بسیاری از واسطهای شبکه (مانند واسطهای POS، E1 و …)
- …
پس قبل از تصمیم گیری در مورد اینکه از مسیریاب یا سوئیچ لایه 3 استفاده کنید باید نیازمندیهای شبکه، میزان ترافیک شبکه و کارهایی که این وسیله باید انجام بدهد را مشخص کنید تا بتوان انتخابی مناسب و مقرون به صرفه را انجام داد .
